Rusten

Rust is essentieel aan het leven. Wanneer we rusten, gebeurt er heel wat met ons en rondom ons zonder onze actieve tussenkomst. We kunnen dus actief aan ons leven werken, maar ook op een passieve manier door de rust toe te laten in ons leven. Rust vereist een innerlijke houding die uit verstilling, geduld en vertrouwen bestaat. Wanneer we niet weten welke volgende stap we moeten zetten, zal na een diepe rust het juiste moment om te ageren en de gepaste actie zich vanzelf aandienen.

Rusten is verteren

Vergelijk rusten bijvoorbeeld met de spijsvertering. Bij het eten kauwen we actief met onze tanden, kaken en tong. Na het inslikken, is het de beurt aan de maag en darmen. Zij verteren zonder onze actieve inspanning het voedsel dat binnenkomt en beslissen welke stoffen worden gebruikt, opgeslagen of verwijderd. In dat verteringsproces kunnen wij niets doen. We kunnen hoogstens nog een rustige wandeling doen of een zachte thee drinken om de vertering te ondersteunen, maar eigenlijk doen de organen gewoon hun ding. Zij weten wat ze moeten doen.

Net zoals ons lichaam voedsel tot zich krijgt, krijgt onze mind of ziel ook ‘innerlijk voedsel’ tot zich, zoals allerlei emoties, gedachten en beelden. Door periodes van rust in te lassen, geven we onze ‘innerlijke maag en darmen’ de tijd om te verteren. Wat de ziel voedt, vindt sneller zijn plaats in ons systeem. Het geeft kracht en stabiliteit. Net zoals bij ongezond eten, heeft de ziel meer tijd nodig om de negatieve indrukken te verwerken. Soms kan ons systeem niet zo goed bijbenen met de vertering van moeilijke momenten. Het hoopt dan op en veroorzaakt stress, depressies of ziektes.

Vormen van rust

Slaap is het bekendste middel voor innerlijke vertering. Met dromen toont de ziel dat ze druk bezig is met haar job,… terwijl wij stilliggen. Na een rustige of mooie volle dag slapen we geruisloos door en kunnen we snel in een diepe slaap vallen. Vaak dromen we ook minder. Als de voorbije dagen echter stresserend zijn verlopen, wordt onze slaap negatief beïnvloed. We schieten in het midden van de nacht wakker, we hebben drukke dromen of nachtmerries. We worden moe met een bonzend hoofd wakker en hopen dat de dag al voorbij is. De kwaliteit van onze slaap zegt dus veel over hoe ons leven verloopt en hoe we haar behandelen.

We hebben van Moeder Natuur het ingenieus systeem van slaap meegekregen. Daar kunnen we gebruik van maken om ons leven mooi vorm te geven. Wanneer iemand een moeilijke beslissing moet nemen, geven we graag het advies om er een nachtje over te slapen. De volgende ochtend weet hij vaak ‘vanzelf’ hoe hij over een situatie denkt en voelt en kan hij een goede beslissing nemen. Wat er gebeurd is, is het volgende: de grote brok ‘innerlijk voedsel’ van gisteren werd immers tijdens zijn slaap tegen de volgende ochtend verteerd. De indrukken hebben een plaats gekregen en de ziel heeft haar kalmte hervonden. Hij kan nu zoveel helderder zien dan de dag ervoor. Het antwoord ligt bij wijze van spreken voor hem klaar wanneer hij zijn ogen open doet.

Om onze ziel optimaal te ondersteunen, is slapen eigenlijk het minste dat je voor haar kan doen. De ziel heeft ook overdag nood aan rust. Mediteren, yoga doen, wandelen of zwemmen, een massage laten doen, naar rustige muziek luisteren, creatief bezig zijn,… Deze zijn passieve activiteiten die we kunnen doen om onze ziel terug ruimte geven om op adem te komen. Deze activiteiten verbeteren zelfs de kwaliteit van de slaap en verkorten de duur. We gaan namelijk minder behoefte hebben aan slaap.

Rusten is controle loslaten

In momenten van rust gaan we de controle loslaten en eerder een waarnemende, passieve houding aannemen. Zoals ik zei, gebeurt er dankzij zo’n houding heel wat dat vaak niet onder woorden gebracht kan worden. Het is een ervaring op zich. De ervaring leert en de ziel begrijpt. We merken bewust wel een aantal zaken op, bijvoorbeeld dat onze geest helder is, dat we ons niet meer laten leiden door emoties en dat ons lichaam zo ontspannen is dat onze benen en bekken zwaarder voelen.

In onze samenleving hangen we jammer genoeg nog vast aan de illusie dat we constant op ‘on’ moeten staan. We moeten op snelle tempo dezelfde perfecte resultaten behalen. Tegelijk proberen we de controle op alles te behouden. We proberen ons lichaam en ziel onder grote druk in een vorm te duwen die onze ideeën en oordelen zinnen, maar totaal rampzalig zijn voor onze gezondheid. We zijn onszelf aan het uitputten. We buiten onze eigen natuur uit. Uiteindelijk krijgen lichaam en ziel toch hun eigen goesting door aan een noodrem te trekken. We zakken ineen en dan moéten we wel stoppen en alles loslaten. Wat volgt, is een pijnlijke confrontatie en lange herstelperiode. We kunnen eruit leren, maar laten we alstublieft ons systeem niet tot dit extreem forceren. Voorkomen is beter dan genezen.

Het is tijd dat we rust herwaarderen en een rechtmatige plaats geven in ons leven. Laten we de oordelen en de controle laten in het verleden en opnieuw kijken naar de natuur van onze lichaam en geest. Ze hebben onze aandacht dringend nodig. Bij een innerlijke verstilling zien we sowieso dat niets stilstaat. Het leven stroomt eeuwig door en brengt vanzelf nieuwe opportuniteiten en uitdagingen met zich mee. We hoeven er niet steeds naar te zoeken. Het leven is voortdurend in beweging. Wij kunnen haar stroming meevolgen en van rust onze reisgenoot maken. Het is alleszins een aangenamere, vollere en verrijkendere manier van leven.